W. A. Mozart koncert B-dur na fagot
Instrument dęty drewniany o podwójnym stroiku. Składa się nań rura dwuipółmetrowej długości złamana, związana i połączona u dołu kolankiem. Stąd nazwa, gdyż włoski rzeczownik fagotto znaczy „wiązka drzewa”. Na rurze znajduje się szereg otworów zamykanych i odmykanych systemem klap i dźwigni, co powoduje zmianę wysokości dźwięków fagotu, którego skala sięga od A1 do d2. Zadęcie w fagot odbywa się przez ustnik zakończony dwiema zbliżonymi do siebie płytkami trzcinowymi (podwójny stroik), które po zadęciu drgają. co wprawia w drgania słup powietrza w rurze instrumentu i jest źródłem dźwięków. W zwiększonej orkiestrze symfonicznej grają dwa fagoty i kontrafagot – tzw. fagot basowy o niższej skali dźwięków niż fagot.
FAGOTY
Architektura Muzyka Zabytki Sztuka
