Latarnia - stan z 1895 r. Zniszczona w 1945 r.
Latarnia morska w Krynicy Morskiej (woj. pomorskie) 1951 r.
Latarnia morska w Krynicy Morskiej ma wysokość 26,5 m. Średnica u podstawy wynosi 6 m, a na szczycie 4,5 m. W 1895 r. w tym miejscu uruchomiono latarnię zaprojektowaną przez Edwarda Stacha, która została zniszczona w 1945 r. Nowy obiekt oddano do użytku w 1951 r. Wyposażono go w nowoczesne urządzenia optyczne. Przez prawie 40 lat budowla pełniła funkcję radiostacji. Źródłem światła są dwie żarówki.
Latarnia morska w Ustce (województwo pomorskie) 1892 r.
Kompleks składa się z latarni i budynku, w którym przebywali latarnicy. Na uwagę zasługuje piękna architektura: daszki, gzymsy oraz okna. Ośmiokątna wieża ma wysokość 19,5 m. Umieszczono tam najnowocześniejsze jak na tamte czasy urządzenia optyczne. Dziś latarnia świeci przerywanym światłem. W 1993 r. obiekt wpisano do rejestru zabytków. Według legendy w latarni mieszka duch.
Reflektor latarni z soczewkami Fresnela (1910 -1978)
Współczesny reflektor latarni (2019 r.)
Latarnia morska w Rozewiu (woj. pomorskie) 1822 r.
To latarnia o największym zasięgu nominalnym w Polsce. Wieża ma wysokość ponad 30 m. Początkowo źródłem światła była lampa na olej rzepakowy. W 1866 r. zamontowano aparat Fresnela, a jedenaście lat później - lampę naftową. W 1910 r. zainstalowano oświetlenie elektryczne. W 1972 r. budynek wpisano do rejestru zabytków. Dziś znajduje się tu muzeum. Obok obiektu a 1822 r. wzniesiono drugą latarnię, która działała w latach 1875 - 1910. Latarnię zwiedził Stefan Żeromski.
Chwila wytchnienia podczas inwentaryzacji konserwatorskiej latarni.
Latarnia morska w Świnoujściu (woj. zachodniopomorskie) 1805 r.
Świnoujście leży na trzech wyspach - zachodnią część wyspy Wolin zajmują dzielnice Przytór i Warszów, w której ulokowano port oraz dworzec autobusowy i kolejowy. Wschodnią część wyspy Uznam zdominowały centrum handlowe i część uzdrowiskowa, z kolei Karsibór jest typową dzielnicą letniskową. Nad świnoujskim portem handlowym góruje latarnia morska, najwyższa na polskim wybrzeżu. Pierwszą drewnianą konstrukcję zbudowano na głowicy falochronu w 1805 r. (wcześniej nawigację ułatwiało olbrzymie ognisko rozpalane na wzgórzu w pobliskim Chorzelinie). W 1828 r. zmieniono ją na latarnię stalową o wysokości prawie 13 m, a obecny obiekt oddano do użytku w 1857 r. Liczy on 68 m wysokości, a jego zasięg wynosi 46,3 km. W latarni działa Muzeum Latarnictwa i Ratownictwa Morskiego.
Rysunek elewacji wykonany przeze mnie w ramach projektu remontu latarni na początku XX w.
Latarnia morska w Niechorzu (woj. zachodniopomorskie) 1866 r.
Pierwszy sygnał świetlny z latarni Niechorze wysłano w nocy 1 grudnia 1866 r. Miała ona poprawić bezpieczeństwo na morskim szlaku handlowym z Królewca, Gdańska i Kołobrzegu na Morze Północne. Wieża z jasnoczerwonej licowanej cegły z jasnożółtymi blendami na trzonie wieży zbudowana na planie ośmiokąta ma wysokość 45 m. W 1945 r. kopułę - tzw. laternę zniszczył pocisk artyleryjski. Obecnie w obiekcie mieszkają latarnicy i emerytowani pracownicy Urzędu Morskiego w Szczecinie.
Zasięg światła wynosi 37 km. Na górze latarni znajduje się taras, skąd roztacza się wspaniały widok na okolicę. Obiekt wraz z zabudowaniami towarzyszącymi wpisany jest do rejestru zabytków.
LATARNIE MORSKIE
Architektura Muzyka Zabytki Sztuka