Elektrownia powstała na rzece Bóbr, aby spiętrzać wodę niezbędną do wytwarzania energii elektrycznej i chronić przed powodziami. Obok znajduje się Jezioro Wrzeszczyńskie o powierzchni 11 ha. Obiekt został wyposażony w dwa turbozespoły z turbinami o łącznej mocy ponad 4 MW. W tych czasach były to najnowocześniejsze urządzenia. Do dziś działają oryginalne generatory. Architektura obiektu stanowi połączenie funkcjonaliznu z modernizmem. Przez most jazowy wiedzie szlak rowerowy.
Elektrownię wraz z siłownią i rozdzielnią zbudowano w korycie rzeki Bóbr. W wyniku spiętrzenia powstało Jezioro Modre o długości ok. 1 kilometra. Obiekt znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Bobru. Ma łączną moc 2 MW. To elektrownia przyjazowa. Budynek zakładu i jaz połączone są ze sobą. Zastosowano tu trzy turbozespoły z turbinami typu Francis. Umieszczono je w otwartych komorach betonowych. Elektrownia stanowiła wzór dla innych powstających w tym czasie budowli tego typu. Naśladowano zastosowane tu rozwiązania techniczne oraz wygląd i lokalizację siłowni.
Prace nad najstarszymi zabudowaniami hydrotechnicznymi na rzece Słupi ukończono w pierwszym dziesięcioleciu XX w. Nurt przekierowano na jezioro Głębokie, by najpierw sztolniami i odkrytymi kanałami, a następnie podziemnym syfonem i rurociągami woda dotarła do postawionej w Gałąźni małej elektrowni. Kilka lat później dobudowano zaporę ziemną, dzięki której moc elektrowni wzrosła. Na początku XX w. był to największy tego typu obiekt w Europie Północnej, stanowiący przykład dla innych, dopiero powstających. Zabytkowy obiekt hydrotechniczny funkcjonuje do dnia dzisiejszego.
ELEKTROWNIE WODNE
Architektura Muzyka Zabytki Sztuka